Invoering
Sinds eind jaren zestig en begin jaren zeventig zijn de meeste traditionele luchtfotografiesystemen vervangen door elektro-optische en elektronische sensorsystemen in de lucht en in de ruimtevaart. Terwijl traditionele luchtfotografie voornamelijk werkt in de golflengte van zichtbaar licht, produceren moderne teledetectiesystemen in de lucht en op de grond digitale gegevens die het zichtbare licht, gereflecteerd infrarood, thermisch infrarood en microgolfspectrale gebieden bestrijken. Traditionele visuele interpretatiemethoden in luchtfotografie zijn nog steeds nuttig. Toch bestrijkt teledetectie een breder scala aan toepassingen, waaronder aanvullende activiteiten zoals theoretische modellering van doeleigenschappen, spectrale metingen van objecten en digitale beeldanalyse voor informatie-extractie.
Teledetectie, dat betrekking heeft op alle aspecten van contactloze langeafstandsdetectietechnieken, is een methode die gebruik maakt van elektromagnetisme om de kenmerken van een doelwit te detecteren, vast te leggen en te meten. De definitie werd voor het eerst voorgesteld in de jaren vijftig. Op het gebied van teledetectie en mapping is het verdeeld in 2 detectiemodi: actieve en passieve detectie, waarvan Lidar-detectie actief is, in staat om zijn eigen energie te gebruiken om licht naar het doel uit te zenden en het door het doel gereflecteerde licht te detecteren.
Actieve Lidar-detectie en -toepassing
Lidar (lichtdetectie en bereik) is een technologie die afstand meet op basis van het tijdstip van het uitzenden en ontvangen van lasersignalen. Soms wordt Airborne LiDAR door elkaar toegepast met laserscannen, mapping of LiDAR in de lucht.
Dit is een typisch stroomdiagram dat de belangrijkste stappen toont van puntgegevensverwerking tijdens LiDAR-gebruik. Na het verzamelen van de (x, y, z)-coördinaten kan het sorteren van deze punten de efficiëntie van de gegevensweergave en -verwerking verbeteren. Naast de geometrische verwerking van LiDAR-punten is ook de intensiteitsinformatie uit LiDAR-feedback nuttig.
Bij alle teledetectie- en kaarttoepassingen heeft LiDAR het duidelijke voordeel dat het nauwkeurigere metingen verkrijgt, onafhankelijk van zonlicht en andere weerseffecten. Een typisch teledetectiesysteem bestaat uit twee delen, een laserafstandsmeter en een meetsensor voor positionering, die de geografische omgeving direct in 3D kan meten zonder geometrische vervorming omdat er geen sprake is van beeldvorming (de 3D-wereld wordt afgebeeld in het 2D-vlak).
ENKELE VAN ONZE LIDAR-BRON
Oogveilige LiDAR-laserbron Keuzes voor sensor
