Invoering
Sinds eind jaren zestig en begin jaren zeventig zijn de meeste traditionele luchtfotografiesystemen vervangen door elektro-optische en elektronische sensorsystemen in de lucht en de ruimte. Terwijl traditionele luchtfotografie voornamelijk werkt met zichtbaar licht, produceren moderne systemen voor remote sensing vanuit de lucht en vanaf de grond digitale data die het zichtbare licht, gereflecteerd infrarood, thermisch infrarood en microgolven bestrijken. Traditionele visuele interpretatiemethoden in de luchtfotografie zijn nog steeds nuttig. Remote sensing omvat echter een breder scala aan toepassingen, waaronder aanvullende activiteiten zoals theoretische modellering van objecteigenschappen, spectrale metingen van objecten en digitale beeldanalyse voor informatie-extractie.
Teledetectie, een term die alle aspecten van contactloze detectietechnieken over lange afstand omvat, is een methode die elektromagnetisme gebruikt om de kenmerken van een object te detecteren, vast te leggen en te meten. De definitie werd voor het eerst voorgesteld in de jaren 1950. Het vakgebied van teledetectie en -kartering is onderverdeeld in twee detectiemodi: actieve en passieve detectie. Lidar-detectie is actief en gebruikt zijn eigen energie om licht naar het object te zenden en het gereflecteerde licht te detecteren.
Actieve lidar-detectie en -toepassing
Lidar (light detection and ranging) is een technologie die afstanden meet op basis van de tijd tussen het uitzenden en ontvangen van lasersignalen. Soms worden termen als Airborne LiDAR, Airborne laser scanning, Mapping of LiDAR door elkaar gebruikt.
Dit is een typisch stroomdiagram dat de belangrijkste stappen van puntdataverwerking tijdens LiDAR-gebruik weergeeft. Na het verzamelen van de (x, y, z)-coördinaten kan het sorteren van deze punten de efficiëntie van de dataweergave en -verwerking verbeteren. Naast de geometrische verwerking van LiDAR-punten is ook de intensiteitsinformatie uit de LiDAR-feedback nuttig.
Bij alle toepassingen voor teledetectie en cartografie heeft LiDAR het duidelijke voordeel dat het nauwkeurigere metingen levert, onafhankelijk van zonlicht en andere weersinvloeden. Een typisch teledetectiesysteem bestaat uit twee onderdelen: een laser-afstandsmeter en een meetsensor voor positionering. Deze laatste kan de geografische omgeving direct in 3D meten zonder geometrische vervorming, omdat er geen beeldvorming aan te pas komt (de 3D-wereld wordt in een 2D-vlak weergegeven).
ENKELE VAN ONZE LIDAR-BRONNEN
Keuzemogelijkheden voor oogveilige LiDAR-laserbronnen voor de sensor
